Bir büyüğe danışan Namık Kemal !

Babası Mustafa Asım Bey’le baba-oğul ilişkilerini yaşayamamış Vatan Şairimiz,  gençlik yıllarına kadar dedesi ve ninesi tarafından büyütülür ve dedesi her tayin edildiğinde beraberinde gider. Bu nedenle öz babasına gittikçe yabancılaşır. Erken yaşta, hiç istemediği ve sevemediği Nesim Hanım ile evlendirilen Namık Kemal, bütün bu dertler ve anlaşmazlıklar neticesinde özellikle Encümen-i Şuara meclislerinde kendisine bir dert ortağı bulur: içki. Öyle ki bu yüzden babasıyla da sık sık tartışan şair, babasından kafasına sandalye bile yer. Hatta Magosa’da sürgünde bulunduğu zamanlarda kendisine ilaç niyetine tavsiye edilen su teresini bile meze niyetini kullandığını söyler ve bu içki bağımlılığı gece gündüz devam eder.

Hayatın sorunlarını şişede aramaya devam eden Namık Kemal, sürgünden geldiği ilk gece “Şu şarabı içme bey, cehennemde kızgın sinilerde namaz kılarsın!” diyerek nazikçe (!) uyaran eşine “Sen dırlanıp durma; yatağa gir, zıbar.” diyerek yanına minder çekip oturan çocuklarıyla şarap şişesinin dibini bulana kadar sohbet eder.